Dankzij de geweldige planning van UNIS hadden we een unieke kans. Tim had de cabin in Svea geboekt, maar omdat een Geophysics veldwerk onderdak nodig had was de cabin niet beschikbaar. Dus bood Fred Hansen de staff cabin bij Kapp Leila aan :). En daar zeg je natuurlijk geen nee tegen! Dus, het plan was om te vertrekken. Helaas begon de dag niet goed. Wat wil zeggen: veel veel veel bewolking. Later kwam hier sneeuw bij en nog later kwam hier zeer lage visibiliteit bij. We begonnen vol goede moed om 11.00 uur met het pakken van de sledge...en door sommige omstandigheden konden we pas om een uur of 1 vertrekken. En de sneeuw was ondertussen zo erg dat we amper onze weg konden vinden op Longyearbreen...en dat is zeer bekend terein. Toen we bovenaan Fardalen stonden, en we niet konden zien dat het een dal was, besloten we om te keren en naar huis te gaan. Zo ver, Kapp Leila, het zal er nooit van komen...helaas. Maar er was ook goed nieuws! Het sneeuwde! En dat betekende: mega goede sneeuw op Larsbreen! :) Skien dus :) En doordat we niets konden zien, ging het skien ubergoed. Ik had geen idee dat het steil was en dat er een vallei onder me was, dus ik ging hard :) en daardoor kon ik ook mijn bochten maken! Eindelijk :)
De groepsfoto hieronder is gemaakt met een schitterende berg in de achtergrond, om je een idee te geven hoeveel we konden zien (en hoe ver). Het filmpje geeft niet echt weer hoe het was. Het is alweer terug in Longyearbyen en daar was de visibiliteit een stuk beter dan op de gletsjer.
:)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten