Joepie! De eerste excursie van het semester! Niets spectaculairs zo vroeg in het seizoen. We maakten een wandeling door Longyearbyen om te kijken naar de bouwstructuren. Hoe hebben de mensen hier de bouw van woningen en de aanleg van pijpleidingen aangepast aan de permafrost en de kou (en dan met name aan de snelle wisselingen). Zo staan alle huizen op palen (om de permafrost niet te verwaremen) en liggen de kabels boven de grond (zo zijn ze sneller te bereiken bij problemen). De overheersende windrichting is veranderd waardoor een hele lading nieuwbouw verkeerd gebouwd is. De wind blies vorige winter de sneeuw zo ver op, dat de deuren bedolven raakten en niet meer open konden. Foutje. Interessant en leuk natuurlijk om buiten te zijn rond het middaguur, want het licht is aan het terugkomen :) Wiehoo! Ook werd duidelijk dat er op veel plaatsen in Longyearbyen avalanche risk was. Ach ja, dat wisten we al :).
Om dan maar even verder te gaan in de wetenschappelijke sferen: ondertussen is het hier nu weer als vanouds -20/-25 graden. Koud, wind, sneeuw en nog kouder :). Zoals we het gewend zijn tijdens de eerste weken hier :). Afgelopen week was het rond het vriespunt, echt te gek voor woorden haha. En het is ook zo bizar dat je je zo snel aanpast aan de kou. Want ik ging rugbyen en normaal is dat best pittig in de kou omdat je het ene moment heel warm bent en dan weer heel koud. Maar nu, het was bijna te warm om je in te spannen...! :). Beetje overdreven misschien, maar als je weken gewend bent aan -20 is -4 echt een wereld van verschil.
En het licht komt langzaam terug. Of eigenlijk heel snel. Elke dag is er 20 minuten meer licht! Leuk om te zien, serieus. En je ziet ook steeds meer van de omgeving, niet verkeerd natuurlijk :).
Om dan maar even verder te gaan in de wetenschappelijke sferen: ondertussen is het hier nu weer als vanouds -20/-25 graden. Koud, wind, sneeuw en nog kouder :). Zoals we het gewend zijn tijdens de eerste weken hier :). Afgelopen week was het rond het vriespunt, echt te gek voor woorden haha. En het is ook zo bizar dat je je zo snel aanpast aan de kou. Want ik ging rugbyen en normaal is dat best pittig in de kou omdat je het ene moment heel warm bent en dan weer heel koud. Maar nu, het was bijna te warm om je in te spannen...! :). Beetje overdreven misschien, maar als je weken gewend bent aan -20 is -4 echt een wereld van verschil.
En het licht komt langzaam terug. Of eigenlijk heel snel. Elke dag is er 20 minuten meer licht! Leuk om te zien, serieus. En je ziet ook steeds meer van de omgeving, niet verkeerd natuurlijk :).
1 opmerking:
schitterende foto's en fijn voor je dat het licht weer terugkomt, kun je straks gaan sightseeing haha, much hugs mam
Een reactie posten