Ik liep van UNIS naar Nybyen (gewoon over de weg), hoor ik ineens iets links van me...wit wat de helling af komt zetten. Geen ijsbeer dit keer, maar een lawine! Recht boven me. Het duurde toch nog zeker 2 seconden, voordat ik bedacht: 'hellup, ik moet rennen' Dus ik rende verder de weg op. En een paar seconden later was het over. Niets aan de hand. Ook de andere mensen die achter mij liepen waren op tijd weg. De lawine had 2 'tongen', eentje was op een stuk waar de sneeuw over de weg terecht kwam (waar de andere mensen liepen). Ik liep op het veilige deel, maar ben toch maar blij dat ik ging rennen. Enorme blokken waren losgekomen. Mega indrukwekkend (zie de foto's voor de grootte).
Eerst was ik heel erg enthausiast: 'wauw, een lawine, vet gaaf!' Twee uur later realiseerde ik me een beetje ...oh wacht, er was een lawine boven me..en ik rende op tijd weg...gek. Beetje beduusd was ik toen. Maar als je de lawine zag...echt een mega ding. Gewoon gebeurd door een natuurlijk iets, geen mensen die het geactiveerd hebben nu. Een paar dagen eerder was een namelijk een lawine op Hiortfjellet (eerste foto), veroorzaakt door een scooter. En de man is overleden, uiteraard, hij werd door 2m sneeuw bedolven. Hij werd levend (maar blauw) onder de sneeuw vandaan gehaald, maar overleed in het ziekenhuis.
Dus...thing is: ben er nog :), had gewoon een spannende, rare, hopelijk enige in mijn leven, ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten